Missamma Movie || Raavoyi Chandamaama Video Song || NTR, ANR, SVR, Savit...

   దర్శకుడు తన వస్తువు అయిన కథ(పాత్రల ఔచిత్యము 

అయిన ఆహార్యము-వాచకము-గాంభీర్యమును 

వీడకుండా పాత్రల సంభాషణల మరియు 

పాటల చరణముల)లో అన్ని వర్గాల ప్రేక్షకులను లీనము అయ్యేట్లు చేయడము ద్వారా తమ జీవితాలలో 

ఆ మాటలను అన్వయించుకునేట్లు చూస్తాడు.

   ఉదాహరణకు పై పాట చరణములలో ....

--------------------------------------------------

అతడు : తన మతమేదో తనది;మన మతము అసలే 

పడదోయ్;

ఆమె : నాతో తగవులు పడుటే అతనికి ముచ్చట 

లేవోయ్; ........ఉంది కదా.

-------------------------------------------------

      సదరు చరణములలో 

వ్యక్తిగతముగా ఎంత మాటకారితనము మరియు 

మానసికముగా ఎంత ఆలోచన ఉందో 

   సామాజికముగా అంతే సార్వజనీనత ఉంది కదా.

-----------------------------------------------------

    అది రచయిత గొప్పదనము కాదు.

    ప్రతి వ్యక్తి ప్రతి మాటలో సార్వజనీనత చూడవచ్చు.

-----------------------------------------------------

    అలా ప్రతి మాటలో ప్రతి మనిషి సార్వజనీనత 

చూడగలుగుతున్నప్పుడు సమాజము

(జ్ణానము) తన సంక్లిష్టతలను తొలగించుకొని సత్యవంతము ఎందుకు కాదు? అని నా ప్రశ్న.

--------------------------------------------------

   గొప్పదనము అనేది రచయిత,కథ,దర్శకుడు మరియు నటీనటులలో లేదు.

గొప్పదనము ప్రేక్షకులను లీనము చేయడములో ఉంది.

---------------------------------------------------

    లీనము చేయగలిగే శక్తి అనేది వస్తువులో ఉంటే 

లీనము ఎందుకు కారు? 

ఎందుకు సార్వజనీనత పొందలేరు ?

    మనుషులు జడపదార్ధములు కాదు కదా.

----------------------------------------------------